تیمار بذر به منظور غلبه بر استرش خشکی و شوری در مرحله جوانه زنی در گیاه بزرک

 چکیده مقاومت به تنش خشکی و شوری در بذور تیمار شده گیاه بزرک (شرایط کنترل، اسموپرایمینگ و هیدروپرایمینگ) در مرحله جوانه زنی بررسی شد. در همین راستا 3 سطح برای تنش خشکی (0، 2- و 4- بار) با استفاده از پلی اتیلن گلایکول و 3 سطح نمک طعام با هدایت الکتریکی (0، 40 و 80 میلی مولار) مشابه با پتانسیل های سطوح خشکی برای تنش شوری اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش خشکی صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول و وزن ریشه چه و ساقه چه کاهش یافت.. تنش شوری باعث کاهش معنی دار سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه در بذور بزرک شد. هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ باعث افزایش معنی دار سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و نسبت طول ساقه چه به ریشه چه در بذور بزرک در شرایط شوری و خشکی شد. اما درصد جوانه زنی تنها در تیمار هیدروپرایمینگ در آزمایش خشکی افزایش معنی دارنشان داد. وزن خشک ریشه در تیمار هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ در آزمایش خشکی افزایش معنی دارنشان داد. هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ از طریق کاهش کمتر در طول ریشه چه و ساقه چه تحت تنش شوری و خشکی به افزایش مقاومت به خشکی و شوری در بزرک منجر شد.